Peesblessures bij paarden: inzicht én aanpak.

Peesblessures behoren tot de meest voorkomende problemen bij sport- en recreatiepaarden. Ze kunnen variëren van kleine overbelastingsscheurtjes tot ernstige beschadigingen die maanden revalidatie vergen. Door beter te begrijpen hoe pezen werken en hoe blessures ontstaan, kunnen ruiters veel leed voorkomen en hun paard gezonder trainen.

Wat gebeurt er in de pees? (wetenschappelijk perspectief)

Pezen bestaan uit sterk collageenweefsel dat de kracht van de spieren overbrengt op het skelet. Bij herhaalde belasting kunnen er microscopisch kleine scheurtjes ontstaan. Deze scheurtjes worden in rust hersteld, maar het herstelproces verloopt langzaam omdat pezen weinig doorbloeding hebben.

Wanneer de belasting groter is dan wat de pees aankan, of wanneer het paard niet genoeg hersteltijd krijgt, worden die kleine scheurtjes groter en ontstaat een echte blessure. Dit kan geleidelijk gebeuren (chronisch) of ineens, bijvoorbeeld na een verkeerde beweging (acuut).

Hoe herken je een peesblessure? (praktisch)

Acuut: plotselinge kreupelheid, warmte, zwelling of pijn bij aanraking.

Chronisch: minder duidelijke signalen zoals stijfheid, verminderd presteren, kleine onregelmatigheden of een algemeen ‘niet lekker lopen’.

Twijfel je? Laat altijd een dierenarts of erkend paardenarts een echo maken om de ernst van de blessure te beoordelen.

Behandeling en herstel

Wetenschappelijk

Rust en herstel zijn onmisbaar: de pees moet de kans krijgen om nieuw weefsel op te bouwen.

Moderne technieken zoals lasertherapie, shockwave of PRP-behandelingen kunnen het genezingsproces ondersteunen.

Een behandeling richt zich niet alleen op de blessure, maar ook op de oorzaak (scheefheid, slechte bodem, trainingsfouten).

Praktisch

Bouw de belasting langzaam op: begin met gecontroleerde stapwerk-oefeningen aan de hand of onder het zadel.

Houd een dagboek bij met training, rust en eventuele symptomen.

Werk samen met een dierenarts of fysiotherapeut om de revalidatie stapsgewijs te begeleiden.

Preventie: de sleutel tot gezonde pezen

Wetenschappelijk

Pezen hebben langer nodig om te herstellen dan spieren. Waar spierweefsel vaak binnen 48 uur herstelt, kan een pees 72 uur of meer nodig hebben. Onvoldoende herstel leidt tot opeenstapeling van schade.

Praktisch

Varieer in training: wissel intensieve dagen af met lichte dagen of rust.

Let op de ondergrond: vermijd langdurige belasting op te harde of te diepe bodem.

Warming-up en cooling-down: begin altijd rustig en eindig met stappen om afvalstoffen af te voeren.

Symmetrie: werk aan een rechte en evenwichtige houding van je paard, zodat pezen niet eenzijdig belast worden.

Controle: laat je paard regelmatig nakijken, ook als er nog geen klachten zijn.

Conclusie

Peesblessures zijn serieuze problemen die veel tijd en aandacht vragen. Met de juiste combinatie van wetenschappelijke kennis en praktische aanpak kunnen ruiters echter veel ellende voorkomen.

Onthoud: een gezond paard is niet het paard dat het meest traint, maar het paard dat slim en gevarieerd traint, met voldoende hersteltijd voor spieren én pezen.